109 χρόνια από το θάνατο του Παύλου Μελά
«Σαν τέτoια ώρα στο βουνό. ο Παύλος πληγωμένος Μεσ’ το νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος Για σύρε, Δήμο μου πιστέ, στην ποθητή πηγή μου Και φέρε μου κρύο νερό να πλύνω την πληγή μου. Σταλαματιά το αίμα μου, για σε Πατρίς, το χύνω, Για να’χεις δόξα και τιμή, να λάμψεις σαν το κρίνο. Είν’ η…